Groetjes uit Stinky City!
Door: Jiska
Blijf op de hoogte en volg Jiska
06 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Zo, de laatste blog is alweer een tijdje geleden en in de tussentijd zijn we alweer drie keer verkast! Tijd voor een nieuwe update dus. Ik schrijf nu vanuit Rotorua, waar erg veel te doen is, waar de omgeving erg bijzonder is en waar het stinkt. Maar daar komen we straks op!
Waar heb ik jullie de vorige keer achtergelaten? Juist, we hadden net NIET met dolfijnen gezwommen in Paihia! Met nog één dag daar te gaan hebben we daar mountainbikes van het hostel geleend om naar de Waitangi treaty grounds te gaan, aan de andere kant van Paihia. De entreeprijs daarvan bleek echter skyhigh te zijn en aangezien we al genoeg hadden uitgegeven aan de dolfijnen, besloten we om gewoon maar een stukje te gaan fietsen. Het bleek dat we zo'n 500 meter verder op een scenic route terecht kwamen, dus we hadden een prachtig uitzicht! We ontdekten ook dat een stukje verderop (dat wil zeggen, 5km) een waterval was, dus zijn we daar maar heen gefietst. Uiteindelijk een mooi tochtje, maar wel zwaar bergop om weer terug te komen in Paihia! Mij ging het redelijk goed af, maar de versnellingen van Joren's fiets deden het niet al te best, dus die had nogal moeite om de berg op te komen! Maar we hebben het gehaald!
De volgende dag lieten we het mooie Paihia achter ons voor het nog veel mooiere Hahei (als in 'Ha!' 'Hey!'). We hadden daar een twin room geboekt in een heel klein hostel, want we hadden even zin in stilte in de slaapkamer. Het hostel bleek het huis van een ouder stel te zijn. Het leek net of we bij oma aan het logeren waren, of bij een hospita woonden! Heel grappig. We maakten gebruik van hun keuken, moesten om daar te komen door hun woonkamer, etc. Er was ook een grote tuin waar we lekker konden eten in de zon en een kamer waar we films konden kijken. Waar we dan ook graag gebruik van hebben gemaakt om Lord of the Rings nog maar eens helemaal te bekijken, om in de stemming te komen voor ons tripje naar Hobbiton!
De eerste dag in Hahei hebben we het wandeltochtje naar Cathedral Cove gemaakt. Onderweg zijn we gestopt in Gemstone bay, waar een snorkelroute was uitgezet. Veel meer dan planten en stenen hebben we daar helaas niet gezien, dus gingen we maar door naar Stingray Bay. Dat bleek een prachtig rustig baaitje te zijn met hele mooie kalkstenen rotsen en een wit, verlaten strand. Veruit het mooiste plekje dat we gezien hebben daar! Uiteindelijk kwamen we bij Cathedral Cove. Daar was het vooral heel druk met toeristen, maar toch ook erg indrukwekkend, die enorme poort in de rots! We hebben er een paar uur op het strand gelegen en wat gezwommen, heerlijk!
De volgende dag zijn we naar Hot Water Beach gegaan. Dat is zo'n 8km van Hahei, dus besloten we te proberen erheen te liften. Dat lukte al heel snel, dus voor we het wisten stonden we met ons geleende schepje een gat te graven. Er zijn dus twee bronnen waar warm water omhoog komt, en als je een ondiep gat graaft, wordt dat dus al snel een warm bad. We hadden drie pogingen nodig om de temperatuur goed te krijgen, want het water is erg warm (60-64 graden). Uiteindelijk vonden we een plekje op de grens met koud en warm water, waardoor we een perfecte mix kregen! Ideaal dus.
De volgende dag gingen we alweer door naar Tauranga. Daar zaten we in een hostel vlak naast Mount Maunganui, een berg die ineens recht uit zee lijkt te steken en veruit het hoogste punt in de omgeving. Die beklommen we dan ook de eerste dag en we werden beloond met een prachtig uitzicht over zee en de stad. Eind van die middag zijn we salt water hot pools in gedoken, onder aan de berg, en hebben daar een paar uur zeer ontspannen rondgedreven. De volgende dag hebben we fietsen bij het hostel geleend en zijn we even Tauranga zelf ingefietst, dat nog 7km van het hostel vandaan ligt (Mount Maunganui is een schiereiland). Daar hebben we wat rondgekeken in de winkeltjes en daarna zijn we via een andere route teruggefietst. We kwamen langs een heleboel kiwikwekerijen (sorry, ik mag geen kiwi zeggen. We hebben het hier over kiwifruit, om verwarring te voorkomen). Leuk om te zien hoe die groeien, in grote velden omringd door hele, hele hoge heggen.
Het hostel in Tauranga was wat minder. De keuken was nogal vies en het hele hostel zat vol met mensen die alleen maar over surfen konden praten (Mount Maunganui is blijkbaar een hele goede surfspot). De dorm was een zootje en één jongen heeft ons de halve nacht wakker gehouden omdat hij dronken was en het net uit was met zijn vriendin. Blijkbaar mocht de rest van de dorm dus ook niet slapen! Gelukkig hebben we de laatste avond toch nog een leuke jongen ontmoet (die niet surft!) met een gitaar, waarmee we uiteindelijk de hele avond hebben doorgebracht, gitaar spelend (Joren en hij dan, ik kan er niks van...) Dat was een leuk einde van ons verblijf daar :)
Zoals ik aan het begin al zei, zijn we nu inmiddels in Rotorua. We zitten in een heel fijn hostel (Funky Green Voyager), met een grote tuin. Ook hier hebben we weer heel fijn een tweepersoonskamer! Bij aankomst viel ons meteen de geur op: het ruikt hier naar rotte eieren. Dat komt door alle thermische activiteit in en rondom de stad. Zelfs in het park hier zijn warmwaterbronnen, en als je die gaat bekijken ruik je meteen waar de geur vandaan komt. Gisteren zijn we ook nog naar Wai-o-tapu thermal park gegaan. Daar zijn allerlei bijzonder gekleurde thermische pools, bubbelende modderpoelen en stomende gaten in de rotsen. Het leek net een maanlandschap, erg bijzonder om te zien! We zijn naar het park gelift en werden opgepikt door Alan, een Franse jongen die in Melbourne studeert. Hij was erg aardig en we zijn dan ook met hem het park door gelopen. Stiekem ook wel handig om onze lift nog bij ons te hebben, want om de geyser te zien moesten we nog een stukje met de auto. De Lady Knox geyser gaat elke dag om 10:15 af. We zaten ons tijdens het wachten met z'n drieen al af te vragen hoe ze dat zo precies wisten en of die geyser dan ook een uurtje langer zou slapen als de wintertijd in ging. Maar toen bleek dat een man er eerst een zakje zeeppoeder in moest gooien, waardoor de oppervlaktespanning van het ondergrondse waterreservoir gebroken werd en de geyser dus afging. Zo is hij ook ontdekt, doordat gevangenen die daar aan het werk waren hun kleren en zeep erop hadden gelegd en de geyser toen de kleren alle kanten op deed vliegen, waarna de gevangenen naakt alle kanten op de bosjes in renden. Een mooi verhaal en een indrukwekkende geyser!
Vandaag hebben we dan eindelijk Hobbiton bezocht! Dat was echt wel een hoogtepuntje. We werden met een bus (genaamd Kili, want alle bussen zijn vernoemd naar LOTR of Hobbit karakters. Achter ons aan reed Dori en Thorin kwam ons ook nog tegemoet) naar de set gebracht. Die bevindt zich op een gigantische schapenfarm, en we moesten dan ook tussen de schapen door rijden (die niet altijd meteen van de weg gaan als er een bus aan komt) om er te komen. Bij de set werden we voorgesteld aan onze gids, Sam (ja, we mochten hem Samwise noemen), die een wandelende Tolkien-encyclopedie bleek te zijn. Erg leuk! Zodra we Hobbiton in liepen, was het een groot feest van herkenning. De meeste hobbit-holes zijn echt heel klein, waardoor we echt het idee kregen dat er hele kleine wezentjes wonen. En we konden ook meteen Bag End boven aan de heuvel zien liggen! Sam nam ons mee voor een rondje door het dorp, waarbij we alles te zien kregen: de vijver, de hobbit holes, Bag End, de party tree, en uiteindelijk kwamen we bij de Inn, de Green Dragon, waar we gratis een drankje kregen. Er waren twee soorten bier en een cider (hmmm!) Die speciaal voor Hobbiton zijn gebrouwen en dus nergens anders ter wereld te krijgen zijn. Erg lekker! Sam had ook overal wel een weetje over. Zo is de boom bovenop Bag end niet echt, maar een 2,5 miljoen dollar kostend kunststukje van staal, schuim en plastic bladeren, die in 5 jaar in elkaar is gezet door slechts tien mensen. De boom heet Marilyn, omdat bij een bepaalde wind uit het zuiden alle bladeren omhoog waaien en de boom dan net lijkt op de bekende foto van Marilyn Monroe! Verder moeten jullie vooral de foto's maar bekijken. Het was echt heel leuk om zo door het dorpje te lopen in ieder geval :)
Morgen hebben we nog één dag in Rotorua voor we doorgaan naar Taupo. We gaan het lekker rustig aan doen! Voor nu is het in ieder geval even mooi geweest, dit verhaal is wel weer lang genoeg!
Tot snel iedereen!
Waar heb ik jullie de vorige keer achtergelaten? Juist, we hadden net NIET met dolfijnen gezwommen in Paihia! Met nog één dag daar te gaan hebben we daar mountainbikes van het hostel geleend om naar de Waitangi treaty grounds te gaan, aan de andere kant van Paihia. De entreeprijs daarvan bleek echter skyhigh te zijn en aangezien we al genoeg hadden uitgegeven aan de dolfijnen, besloten we om gewoon maar een stukje te gaan fietsen. Het bleek dat we zo'n 500 meter verder op een scenic route terecht kwamen, dus we hadden een prachtig uitzicht! We ontdekten ook dat een stukje verderop (dat wil zeggen, 5km) een waterval was, dus zijn we daar maar heen gefietst. Uiteindelijk een mooi tochtje, maar wel zwaar bergop om weer terug te komen in Paihia! Mij ging het redelijk goed af, maar de versnellingen van Joren's fiets deden het niet al te best, dus die had nogal moeite om de berg op te komen! Maar we hebben het gehaald!
De volgende dag lieten we het mooie Paihia achter ons voor het nog veel mooiere Hahei (als in 'Ha!' 'Hey!'). We hadden daar een twin room geboekt in een heel klein hostel, want we hadden even zin in stilte in de slaapkamer. Het hostel bleek het huis van een ouder stel te zijn. Het leek net of we bij oma aan het logeren waren, of bij een hospita woonden! Heel grappig. We maakten gebruik van hun keuken, moesten om daar te komen door hun woonkamer, etc. Er was ook een grote tuin waar we lekker konden eten in de zon en een kamer waar we films konden kijken. Waar we dan ook graag gebruik van hebben gemaakt om Lord of the Rings nog maar eens helemaal te bekijken, om in de stemming te komen voor ons tripje naar Hobbiton!
De eerste dag in Hahei hebben we het wandeltochtje naar Cathedral Cove gemaakt. Onderweg zijn we gestopt in Gemstone bay, waar een snorkelroute was uitgezet. Veel meer dan planten en stenen hebben we daar helaas niet gezien, dus gingen we maar door naar Stingray Bay. Dat bleek een prachtig rustig baaitje te zijn met hele mooie kalkstenen rotsen en een wit, verlaten strand. Veruit het mooiste plekje dat we gezien hebben daar! Uiteindelijk kwamen we bij Cathedral Cove. Daar was het vooral heel druk met toeristen, maar toch ook erg indrukwekkend, die enorme poort in de rots! We hebben er een paar uur op het strand gelegen en wat gezwommen, heerlijk!
De volgende dag zijn we naar Hot Water Beach gegaan. Dat is zo'n 8km van Hahei, dus besloten we te proberen erheen te liften. Dat lukte al heel snel, dus voor we het wisten stonden we met ons geleende schepje een gat te graven. Er zijn dus twee bronnen waar warm water omhoog komt, en als je een ondiep gat graaft, wordt dat dus al snel een warm bad. We hadden drie pogingen nodig om de temperatuur goed te krijgen, want het water is erg warm (60-64 graden). Uiteindelijk vonden we een plekje op de grens met koud en warm water, waardoor we een perfecte mix kregen! Ideaal dus.
De volgende dag gingen we alweer door naar Tauranga. Daar zaten we in een hostel vlak naast Mount Maunganui, een berg die ineens recht uit zee lijkt te steken en veruit het hoogste punt in de omgeving. Die beklommen we dan ook de eerste dag en we werden beloond met een prachtig uitzicht over zee en de stad. Eind van die middag zijn we salt water hot pools in gedoken, onder aan de berg, en hebben daar een paar uur zeer ontspannen rondgedreven. De volgende dag hebben we fietsen bij het hostel geleend en zijn we even Tauranga zelf ingefietst, dat nog 7km van het hostel vandaan ligt (Mount Maunganui is een schiereiland). Daar hebben we wat rondgekeken in de winkeltjes en daarna zijn we via een andere route teruggefietst. We kwamen langs een heleboel kiwikwekerijen (sorry, ik mag geen kiwi zeggen. We hebben het hier over kiwifruit, om verwarring te voorkomen). Leuk om te zien hoe die groeien, in grote velden omringd door hele, hele hoge heggen.
Het hostel in Tauranga was wat minder. De keuken was nogal vies en het hele hostel zat vol met mensen die alleen maar over surfen konden praten (Mount Maunganui is blijkbaar een hele goede surfspot). De dorm was een zootje en één jongen heeft ons de halve nacht wakker gehouden omdat hij dronken was en het net uit was met zijn vriendin. Blijkbaar mocht de rest van de dorm dus ook niet slapen! Gelukkig hebben we de laatste avond toch nog een leuke jongen ontmoet (die niet surft!) met een gitaar, waarmee we uiteindelijk de hele avond hebben doorgebracht, gitaar spelend (Joren en hij dan, ik kan er niks van...) Dat was een leuk einde van ons verblijf daar :)
Zoals ik aan het begin al zei, zijn we nu inmiddels in Rotorua. We zitten in een heel fijn hostel (Funky Green Voyager), met een grote tuin. Ook hier hebben we weer heel fijn een tweepersoonskamer! Bij aankomst viel ons meteen de geur op: het ruikt hier naar rotte eieren. Dat komt door alle thermische activiteit in en rondom de stad. Zelfs in het park hier zijn warmwaterbronnen, en als je die gaat bekijken ruik je meteen waar de geur vandaan komt. Gisteren zijn we ook nog naar Wai-o-tapu thermal park gegaan. Daar zijn allerlei bijzonder gekleurde thermische pools, bubbelende modderpoelen en stomende gaten in de rotsen. Het leek net een maanlandschap, erg bijzonder om te zien! We zijn naar het park gelift en werden opgepikt door Alan, een Franse jongen die in Melbourne studeert. Hij was erg aardig en we zijn dan ook met hem het park door gelopen. Stiekem ook wel handig om onze lift nog bij ons te hebben, want om de geyser te zien moesten we nog een stukje met de auto. De Lady Knox geyser gaat elke dag om 10:15 af. We zaten ons tijdens het wachten met z'n drieen al af te vragen hoe ze dat zo precies wisten en of die geyser dan ook een uurtje langer zou slapen als de wintertijd in ging. Maar toen bleek dat een man er eerst een zakje zeeppoeder in moest gooien, waardoor de oppervlaktespanning van het ondergrondse waterreservoir gebroken werd en de geyser dus afging. Zo is hij ook ontdekt, doordat gevangenen die daar aan het werk waren hun kleren en zeep erop hadden gelegd en de geyser toen de kleren alle kanten op deed vliegen, waarna de gevangenen naakt alle kanten op de bosjes in renden. Een mooi verhaal en een indrukwekkende geyser!
Vandaag hebben we dan eindelijk Hobbiton bezocht! Dat was echt wel een hoogtepuntje. We werden met een bus (genaamd Kili, want alle bussen zijn vernoemd naar LOTR of Hobbit karakters. Achter ons aan reed Dori en Thorin kwam ons ook nog tegemoet) naar de set gebracht. Die bevindt zich op een gigantische schapenfarm, en we moesten dan ook tussen de schapen door rijden (die niet altijd meteen van de weg gaan als er een bus aan komt) om er te komen. Bij de set werden we voorgesteld aan onze gids, Sam (ja, we mochten hem Samwise noemen), die een wandelende Tolkien-encyclopedie bleek te zijn. Erg leuk! Zodra we Hobbiton in liepen, was het een groot feest van herkenning. De meeste hobbit-holes zijn echt heel klein, waardoor we echt het idee kregen dat er hele kleine wezentjes wonen. En we konden ook meteen Bag End boven aan de heuvel zien liggen! Sam nam ons mee voor een rondje door het dorp, waarbij we alles te zien kregen: de vijver, de hobbit holes, Bag End, de party tree, en uiteindelijk kwamen we bij de Inn, de Green Dragon, waar we gratis een drankje kregen. Er waren twee soorten bier en een cider (hmmm!) Die speciaal voor Hobbiton zijn gebrouwen en dus nergens anders ter wereld te krijgen zijn. Erg lekker! Sam had ook overal wel een weetje over. Zo is de boom bovenop Bag end niet echt, maar een 2,5 miljoen dollar kostend kunststukje van staal, schuim en plastic bladeren, die in 5 jaar in elkaar is gezet door slechts tien mensen. De boom heet Marilyn, omdat bij een bepaalde wind uit het zuiden alle bladeren omhoog waaien en de boom dan net lijkt op de bekende foto van Marilyn Monroe! Verder moeten jullie vooral de foto's maar bekijken. Het was echt heel leuk om zo door het dorpje te lopen in ieder geval :)
Morgen hebben we nog één dag in Rotorua voor we doorgaan naar Taupo. We gaan het lekker rustig aan doen! Voor nu is het in ieder geval even mooi geweest, dit verhaal is wel weer lang genoeg!
Tot snel iedereen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
